Als ik denk dat ik een aanval krijg heb ik 'm net gehad
Sander (17) heeft symptomatische focale epilepsie op basis van mesiotemporale sclerosis in de rechter hersenhelft. Mogelijk gaat hij op voor epilepsiechirurgie.
Hoe veel last heb jij ervan?
Dat is een beetje verschillend, de ene keer weinig, de andere keer meer. Er zijn dagen dat ik bijna geen last heb, maar er zijn ook dagen dat ik er juist veel last van heb.Wat merk je dan?
Een opstijgend gevoel vanuit mijn buik, een soort angstgevoel. Niet dat ik ergens bang voor ben, het is een onduidelijke angst, paniekachtig. Als ik veel last heb voel ik dat de hele dag, aldoor. Meestal op een laag pitje met af en toe uitschieters, dan worden de aanvallen ineens heel heftig.Kun je er wat tegen doen?
Meestal niet, maar als ik me er heel hard tegen verzet, heb ik het gevoel dat het iets vermindert.Slik je op dit moment medicijnen?
Ja, ik slik carbamazapine en lamotrigine. Die neem ik 's ochtends bij het ontbijt in en 's avonds tegen een uur of zeven.Vergeet je het wel eens?
Heel soms, maar mijn vader herinnert me eraan. En dan vooral in het weekend omdat ik dan om 7.00 uur wakker moet worden om mijn pillen te nemen. 's Ochtends heb ik een speciaal doosje voor de pillen, maar 's avonds niet.Hoe lang weet je zelf dat je epilepsie hebt?
Ik denk vanaf mijn zesde. Toen begonnen die gevoelens. In de loop van de jaren is dat gevoel veranderd. In het begin was het anders, ik weet niet meer precies hoe dat voelde.Wat dacht je toen je het te horen kreeg?
In het begin had ik nog niet zo door hoeveel effect het had. Dat kwam pas later toen ik vroeg of ik nog wel auto kon rijden, toen zeiden ze met epilepsie niet. Toen kwam het wel binnen, dat het wel nadelen had. Ook dat ik niet alleen met vrienden kon zwemmen. Soms gingen ze zwemmen en dan kon ik niet mee. Vissen precies hetzelfde. Ik kan niet zomaar met een stoeltje aan de waterkant zitten, niet alleen in ieder geval.Hoe los je dat op?
Ik mag wel vissen, maar dan moet er wel iemand mee die op me let. Met zwemmen precies hetzelfde.Ga je toch zwemmen, ondanks dat er iemand mee moet?
Ja, er moet wel altijd iemand mee die goed geïnstrueerd is. Ik zou het niet doen als ik een zwemvest aan zou moeten. Vroeger met zwemles moest ik als enige tussen de kinderen een rode badmuts op. Dat vond ik niet leuk, daar schaamde ik me wel voor.Schaamde je je voor het feit dat je epilepsie hebt?
Daar schaamde ik me eigenlijk niet voor.Heb je wel eens een spreekbeurt gehouden in de klas?
Ja, in groep zes van de basisschool.Je bent nu zestien. Weet iedereen in de klas dat jij epilepsie hebt?
Ja, ik heb het zelf verteld.Zoek je wel eens informatie op internet over epilepsie?
Nee, eigenlijk niet.Als je iets wilt weten over epilepsie, aan wie vraag je het dan?
Ik vraag het meestal als we in het ziekenhuis zijn, aan de arts. Maar niet heel vaak.Je gedrag kan veranderen. Merkte je dat zelf ook?
Ja, heel erg. Het is echt heel hinderlijk. Ik kan er ook weinig aan doen. Ik kan me er wel tegen verzetten, maar dat is heel lastig. Ik vind het nog erger dan de epilepsie zelf. Ik had er op den duur zo veel last van, dat ik er depressief van werd. Ik wilde er niet meer mee leven.Hoe is dat nu?
Die gevoelens heb ik eigenlijk nooit meer. Het is nu wel een stuk verbeterd, maar het is nog niet zoals het vroeger was. Ik heb het alleen als ik me een keertje rot voel, zoals ieder ander mens, maar door die medicijnen wordt dat versterkt waardoor ik er toch weer zo'n gevoel bij krijg.Skate je met een helm op?
Nee, dat is niet cool, niemand heeft dat. Dan krijg ik hetzelfde verhaal weer als met die badmuts. Niemand heeft zoiets op en dan zou ik de enige weer zijn met een helm op. Maar mijn aanvallen zijn meestal niet overdag.Waar ben je voor aan het leren?
Ik doe een opleiding tot meubelmaker. Dit jaar doe ik examen. Daarna ga ik naar het Alpha College in Groningen en dan ga ik de opleiding meubel designer volgen. Dat is een vierjarige opleiding mbo 4.Wanneer was je laatste aanval?
Dat was vorige week. Toen waren we op vakantie. Maar ik kan me er zelf niks van herinneren. Mijn moeder zei het de volgende dag. Ik wist het helemaal niet. Meestal merk ik het niet, maar soms wel.In een jaar tijd, hoeveel aanvallen heb je dan?
Tien tot twaalf ongeveer. In vakanties vaak wat meer. Het gebeurt meestal 's nachts. Soms zit er een maand tussen, soms een week.Gebeurt het ook wel eens op school?
Nee, eigenlijk niet.Heb je al een vriendinnetje?
Nee, nog niet.Wel eens verliefd geweest?
Ja.Zou je het je vriendin vertellen?
Ik zou het pas later vertellen. Ik denk dat ik een meisje afschrik als ik het meteen vertel. In mijn klas zitten maar twee meisjes. Het ene meisje ken ik nog van de basisschool, dus die weet het al.Hoe bezorgd is je moeder?
Ik denk tussen normaal en iets te bezorgd, maar niet overbezorgd. Ze zit niet bovenop mijn huid.Mijn ouders laten me bijvoorbeeld alleen met vrienden naar Groningen gaan in de trein. Een van die vrienden heeft een broer met zware epilepsie, dus die weet er heel veel van.