Het kan ook goed komen met 24 weken en vier dagen

Kwam de vroeggeboorte onverwacht?

Ik had geen klachten, het gebeurde plotseling. Ik kreeg pijn en ben naar de verloskundige gegaan. Ik moest onmiddellijk met de ambulance naar het ziekenhuis, het Amsterdam UMC, locatie AMC. Daar hebben ze geprobeerd de weeën te stoppen. Emma was helemaal omgedraaid en lag met haar hoofdje naar beneden, zij wilde eruit. Ze hebben geprobeerd haar om te draaien en weer in een stuit te leggen, maar dat lukte niet. Mogelijk was een infectie de oorzaak van de vroeggeboorte.

Hoe ging het met Emma?

In het begin helemaal niet goed. Ze woog maar 680 gram. De artsen zeiden dat ze vijftig procent kans had om te overleven. We waren zo verdrietig. Ze moest meteen naar de NICU. Daar heeft ze negen weken gelegen.

Moest ze aan de beademing?

Maar één dag. Omdat ze te moe was werd ze een dagje beademd, om uit te rusten. Daarna ging ze naar de couveuse, met allerlei slangetjes en infusen. Ook bij haar voetjes.

Hoe deed ze het?

Er waren problemen met haar ogen, haar netvlies was niet goed. Ze had een open ductus en haar longen waren ook nog niet goed rijp. Met de hersenen was gelukkig niets aan de hand. De artsen deden een soort test met een bacterie. Ze wilden zien of ze antistoffen had om te vechten tegen die bacterie. Haar hand was een beetje rood en dik. Ik schrok ervan, maar de volgende dag was het helemaal weg. Ze had goede antistoffen.

Kreeg ze borstvoeding?

Borstvoeding kon niet, ze was te klein. Ik kolfde, ik had wel moedermelk, gelukkig al zo vroeg, en die kreeg ze via een sonde.

Hoe lang heeft ze in het ziekenhuis gelegen?

Negen weken in het AMC in de couveuse, ik mocht daar kangoeroeën. En daarna nog zes weken in het regionale ziekenhuis, waarvan de eerste drie weken in de couveuse. Daarna lag ze ook in een bedje. Toen ze in het AMC lag logeerde ik in het Ronald McDonald Huis. Dat was mijn huis geworden. Ik was altijd bij haar. Ook in het regionale ziekenhuis, dat was dichterbij. Dan ging ik vanuit huis naar het ziekenhuis. Elke dag.

Hoe deed je het met je werk?

Ik werkte niet in die tijd. Mijn man de eerste twee weken ook niet, daarna moest hij wel weer aan het werk en kwam hij in het weekend bij ons.

Wanneer mochten jullie naar huis met Emma?

Na vijftien weken ziekenhuis. We waren zo blij!

Hoe deed ze het thuis?

Heel goed, ze was niet ziek. Ze was een heel rustig kind. Om de drie uurtjes voeden. Dan was ze wakker, voeden en daarna weer slapen. Ze huilde niet veel.

Voor controles gingen jullie naar het AMC?

Ja, naar het AMC en naar het regionale ziekenhuis. We zijn later nog naar een ander regionaal ziekenhuis gegaan, we waren daar meer tevreden over. Op een geven moment waren we klaar met controles, toen was het helemaal goed.

Heb je het eerste jaar hulp gehad van een fysiotherapeut?

Ja, maar niet aan huis. Ik moest met Emma naar de praktijk, een beetje oefenen. Dat moest een paar keer. Ze vertelde ons hoe we de fysiotherapie moesten doen.

Hoe ging het met kruipen en lopen?

Goed, als Emma iets wil, oefent ze tot het perfect is. Ik heb dat meermalen gezien. Eerst met kruipen en daarna ook met lopen. Staan en daarna een stapje, van de bank, naar de stoel, nog een stap en ze stond los en liep.

Dat ging dus heel goed?

Ja, en zo plotseling. Ze had geen achterstand met lopen en kruipen.

Heb je alle follow-upcontroles gehad?

Ja, allemaal. Ze waren heel professioneel en altijd open als ik vragen had of advies vroeg. Dat kreeg ik dan ook. Alle controles waren allemaal goed.

Moeten jullie nog terugkomen?

Nee, we hoeven niet meer terug te komen. Emma moet wel een beetje afvallen. Ze weegt een paar kilo te veel. Volgende maand belt de dokter op om te vragen of ze een beetje afgevallen is. Door de corona bewoog ze minder, ze zit meer thuis.

Hoe doet ze het op school?

Ze zit nu in groep vijf en ze doet het goed. Begrijpend lezen is lastig, maar in haar klas hebben ze dat allemaal. Ook vanwege corona, daardoor hebben ze minder lessen gehad. We moesten ook thuis met haar werken. Aan het eind van het vorige schooljaar hebben ze een Cito-toets gehad. Bijna niemand had een goed resultaat voor begrijpend lezen. Met rekenen en de tafels gaat het wel goed.

Hoe gaat het met gymnastiek?

Ze heeft er heel veel zin in, dat doet ze goed en twee keer per week. Ook zwemles heeft ze gehad, ze heeft diploma A, B en C gehaald. Ze is gek op water en we willen ook verder met de zwemlessen. Ze houdt van fietsen en skeeleren. Ze is heel actief.

Doet ze ook nog andere sporten?

Ze wil op meisjesvoetbal. Dan wil ze wel keepen, maar dat vind ik niet zo’n goed idee. Ze voetbalt altijd met jongens op het plein. Ze is een vrolijk meisje.

Hoe is ze in de klas?

Ze is heel lief. Ze wil altijd iemand helpen. Als iemand verdrietig is, komt zij meteen troosten. Ze is ook heel rustig. Ze luistert goed naar de juf, maar klaagt wel dat er een paar kinderen niet goed luisteren en druk zijn.

Heeft ze veel vriendinnetjes?

Ja, op school en hier in de buurt ook. Ze spelen veel samen in de speeltuin.

Denk je nog wel eens aan die periode in het ziekenhuis?

Ja, dat was heel spannend. Ik denk er iedere verjaardag weer aan, dan word ik wel emotioneel. We waren heel bang en maakten ons grote zorgen, ook over de toekomst. Je denkt aan handicaps, maar die heeft ze gelukkig niet. We hebben ook emotionele steun gehad van het ziekenhuis, het AMC.

Heb je daar wat aan gehad?

Ja, heel veel. We hebben gesprekken gehad met een psycholoog en met maatschappelijk werk. Bijna elke week. Voor mijn man en mij was het een heel zware periode, maar Emma is het levende bewijs dat het ook goed kan komen. Toen we een keer op controle waren met Emma, hebben we ook de afdeling Neonatologie bezocht. We kwamen in gesprek met ouders van een te vroeg geboren kind die heel verdrietig waren. Toen ik over mijn eigen ervaring vertelde en dat het ook goed kon komen, met Emma naast mij, klaarden de ouders heel erg op. Ieder kindje is natuurlijk anders, maar hoop doet ook leven.