Overbezorgd?

Als ouder van een kind met een aangeboren hartafwijking, heb je veel angsten en zorgen. Dat is heel begrijpelijk, vooral tijdens operaties en alle stress daaromheen. Maar op de lange termijn kan die bezorgdheid een gelukkige en zelfstandige ontwikkeling van het kind in de weg staan.

Kinderen hebben last van die ouderlijke overbezorgdheid, maar kunnen er zelf niet veel aan doen. Ze zijn soms zelf ook angstig en onzeker, en weten niet wat goed voor ze is. Om dit te veranderen is het van belang het gesprek hierover in het gezin op gang te brengen. Hierbij is de steun van de kindercardioloog of een psycholoog of maatschappelijk werker onontbeerlijk.
Tenslotte willen de ouders ook dat het kind opgroeit tot een zelfstandig mens.

Bernadette Huisman, moeder van Thomas

Ik had me voorgenomen dat niet te doen, maar ik heb het wel gedaan. Mijn andere kinderen wezen mij erop. Thomas is nu 19 en moet zijn eigen leven vorm gaan geven. Ik moet loslaten, maar dat is best wel een probleem.

Folkert Meijboom

Als zij te lang te veel worden gepamperd door overbeschermende ouders zit dat de ontwikkeling naar volwassenheid in de weg. Ik denk dat daar meer aan moet gebeuren. We moeten het eerder bespreekbaar maken. We moeten de ouders helpen hun kinderen op te laten groeien tot een zelfstandig mens, in hetzelfde tempo als hun leeftijdgenoten.

Martijn van Tuin

Als de kinderen na een intensieve periode van zorg en ziekenhuisopnames weer thuis zijn, hebben de ouders de neiging om er te veel bovenop te willen gaan zitten. Ik vertel ze dan dat ze best even overbeschermend mogen zijn, dat ze daar recht op hebben. Ze hebben tenslotte ook iets ernstigs meegemaakt. Daar moeten ze min of meer van afkicken.

Wim Helbing

Het verrassende is dat de manier waarop ouders bezorgd zijn niet samenhangt met de ernst van de medische diagnose. Ouders blijven bezorgd en argwanend, ook na de reparatie van het hart. Het gegeven dat er iets mis is of was, lijkt geïnternaliseerd of ingebrand bij het kind en de ouders.

Ingrid Frohn-Mulder

Ik probeer van jongs af aan de ouders te vertellen dat ze hun kind niet moeten zien als hartpatiënt. Natuurlijk heeft het kind wat, in meer of minder ernstige mate, maar het geeft zelf aan wat het wel of niet kan. Soms gaan ouders op de gymles vertellen dat hun kind niet mee mag doen. Dat is gewoon niet goed.

Jan Strengers

Ik weet ook niet altijd of alles wat je vertelt wel aankomt.Veel kinderen komen geestelijk later in de puberteit en worden pas laat zelfstandig. Ze worden vrij lang door hun ouders beschermd.

Marianne Geelen, moeder van Michelle

Loslaten vind ik moeilijk. Ik durf haar niet alleen met haar vriendinnen met de bus de stad in te laten gaan, dan breng ik haar liever even. Ze heeft zoveel overleefd, dan zul je zien dat ze nu ineens iets raars krijgt.

Lenja Bystrykh

Mijn moeder was heel beschermend, overigens wel begrijpelijk, en ik was zelf ook bang dat er iets kon gebeuren. Ik heb bijvoorbeeld pas goed leren fietsen sinds een jaar.

Marjolijne Gyurik, moeder van Casper

Eigenlijk sta ik het hem niet toe om ziek te zijn. Maar bij Casper ontken ik het vaak. Misschien omdat het bij Casper iets anders kan zijn. Pas de laatste twee jaar ben ik wat rustiger en denk ik dat het ook wel gewoon een griepje kan zijn. Hij wordt ouder en we praten meer, we kunnen het beter relativeren.

Casper Gyurik

Eerst was ze altijd bezorgd maar de laatste tijd zegt ze wel eens: met een paracetamol gaat het wel over, ga maar lekker vroeg naar bed. Wel wil mijn moeder altijd weten wat het is en dan gaat ze direct op internet kijken.

Imelda van Meggelen, moeder van Sebastiaan

Ik weet nog goed in het begin, vlak na de operatie, hoe onzeker ik was. Mocht ik hem bijvoorbeeld wel laten huilen. De kindercardioloog zei toen dat ik twee keuzes had: of je maakt er een verwend mannetje van, of je maakt er een gezonde boy van!
Nu ben ik ben alleen nog 14 dagen voor de controles zenuwachtig, net als toen. Je weet nooit wat het hartfilmpje zegt, maar zodra we de deur weer uit gaan, is het weg.

Sebastiaan van Meggelen

Mijn ouders zijn niet extra bezorgd. Ze voeden me gewoon op. Ik doe zoveel aan sport. Dat geeft geruststelling. De controles zijn ook altijd goed. Dat geeft ook zekerheid.

Willemke Feenstra, moeder van Anna

Ook lastig vond ik de schoolreisjes. Dan moest ik de huisarts op Ameland inlichten dat haar hart op hol kon slaan, en dat ze dan met de helikopter naar het ziekenhuis moest. Ik zat zelf in een tentje met haar zusje aan de andere kant van het eiland. Want Anna wilde me natuurlijk niet zien tijdens het schoolkamp.

Anna Schermann

Soms ging mijn moeder helemaal mee naar Ameland of mee naar Groningen naar een sportdag! Dat vond ik wel te bezorgd. Ik snapte het wel, maar het was soms wel vervelend.

Monique van der Wiel, moeder van Kelsey

Ik zie ook wel kinderen die als een teer poppetje worden behandeld. Kelsey is altijd aan het stoeien en gek doen met haar vader. Ik denk dat als je kinderen te beschermd opvoed, het in de maatschappij ook niks wordt.

Theo van Schaik, vader van Joëlle

Het is een proces en dat duurt wel een paar jaar. De zorgen verlies je nooit. Die zijn er iedere dag. Het piekt als ze op controle moet of als ze ziek is. We hebben er nu een evenwicht in gevonden. Maar vroeger lag ik er wel wakker van.

Joëlle van Schaik

Ik mag bijna alles, maar mijn ouders zeggen wel dat ik onnodige dingen bijvoorbeeld met gym niet hoef te doen. Ze zijn soms wel streng en soms niet. Ik wil soms dingen doen, maar dan kan het niet. Maar ik weet dat het om mijn hart gaat en dan heb ik er wel vrede mee.

Orhan Humur

Goed, maar ze zijn wel overbezorgd! Ik kan net zoveel als mijn broertje, van mij mag het wel wat minder. Maar ik snap het wel, want het zijn mijn ouders.
Ik denk soms wel eens dat ik moet uitkijken voor mijn hart. Ik wil niet dat er iets gebeurt. Als ik wat merk, een steekje of zo, dan stop ik wel. Meestal vertel ik het aan mijn moeder en dan kijken we wel verder. Als het weggaat, heb ik er geen problemen meer mee.

Annette Nieuwkoop, moeder van Deborah

We behandelen haar nu gewoon als alle andere kinderen. Maar ergens blijft het je zorgenkindje.

Rosanne Korpershoek

Ze zijn niet overbezorgd of zo. Maar verder doe ik gewoon alles. Ik vind ook niet dat mijn ouders mij te veel op mijn huid zitten.

Monique Peters, moeder van Denise

Ik maak me soms wel zorgen over hoe het zal gaan als Denise ouder wordt. Als ze haar eigen dingen gaat doen en met vriendinnen op vakantie wil. Dan hoop ik maar dat ze haar kop erbij houdt.

Gert en José Westerhof, ouders van Emmeline

We twijfelen soms of ze iets wel aankan, zoals fietsen naar school. Ze heeft meer last van vermoeidheid dan onze andere dochter. De cardioloog denkt dat het te maken heeft met conditie. Wij twijfelen daar wel eens aan. We zijn er wat voorzichtiger mee, omdat ze anders te weinig energie over heeft in de klas. Dat zie je dan weer terug in de cijfers.

Emmeline Westerhof

Ja. Soms zijn ze wel té bezorgd. Dan zijn ze bang dat ik een koutje oploop of ze zeggen dat ik me goed moet aankleden. Soms klopt dat wel, maar soms ook niet.

Sandra en Freek Hogenboom, ouders van Sven

Ik heb wel mijn angsten. Omdat zijn hart nog steeds niet normaal is en het dat ook nooit zal worden. De grote vraag is hoe hij door de puberteit heen zal komen. Of zijn hart de groei zal aankunnen. Zijn kleppen lekken ook nog allebei. Als dat erger wordt, moet hij misschien weer geopereerd worden. En dat terwijl we de laatste operatie al niet meer hadden verwacht. Na de grote hartoperatie hadden ze gezegd dat ze hem niet meer konden opereren.