Veelgestelde vraag
Welke medicatie kan gegeven worden tijdens een epileptische aanval?

Coupeermedicatie: dit zijn medicijnen die je krijgt tijdens een aanhoudende epileptische aanval. Hoe langer een aanval duurt, hoe kleiner de kans dat die vanzelf weer stopt. Als een aanval niet vanzelf stopt, spreken we van een status epilepticus.
Het moment waarop deze medicijnen gegeven worden, verschilt voor iedereen. Na hoeveel minuten jíj medicatie nodig hebt, spreek je af met je behandelend arts.
Als de medicatie niet helpt en de epileptische aanval niet stopt, moet je soms naar het ziekenhuis voor extra medicatie en ondersteuning. Dan worden bijvoorbeeld je lichaamsfuncties in de gaten gehouden en krijg je continu extra zuurstof toegediend.

Deze medicijnen kun je krijgen bij een aanhoudende epileptische aanval of status epilepticus.

• Benzodiazepines: dit zijn kalmerende middelen die je spieren verslappen, de elektrische prikkelgeleiding in de hersenen afremmen en de angst verminderen. Voorbeelden:
  • diazepam (Stesolid®): verkrijgbaar als klysma, injectievloeistof en tablet. Bij een epileptische aanval wordt meestal eerst gekozen voor een klysma (via de anus), omdat je dan minder goed slikt, minder alert bent of buiten bewustzijn. Tijdens een klysma wordt de tube met medicijn leeggeknepen in het laatste stukje van de darm (rectum).
    Bijwerkingen zijn: verminderd ademhalen, sufheid, verwardheid, hoofdpijn, maag-darmklachten en meer.
  • midazolam (Dormicum®): verkrijgbaar als klysma, injectievloeistof, neusspray en tablet. Bij een aanhoudende aanval kun je het slikken (oraal), via de anus (rectaal) toedienen of inspuiten in een spier (intramusculair) of bloedvat (intraveneus).
    Bijwerkingen: verminderd ademhalen, sufheid, verwardheid, opvliegendheid, hoofdpijn en meer.
• Anti-epilepticum:
  • fenytoïne (Diphantoïne®, Epanutin®): voorkomt epileptische aanvallen, hoe dat precies werkt is nog niet duidelijk. Het is verkrijgbaar als injectievloeistof en tablet. Bij een aanhoudende aanval wordt het in een bloedvat gespoten (intraveneus), en als onderhoudsmedicatie krijg je tabletten voorgeschreven.
    Bijwerkingen: sufheid, huidafwijkingen, groeiend tandvlees, maag-darmklachten, neurologische klachten, leerproblemen en meer.
  • levetiracetam wordt ook in toenemende mate gebruikt als anti-epilepticum bij status epilepticus.
• Narcotisch middel: deze medicijnen worden normaal gebruikt om iemand diep in slaap of onder narcose te brengen. Deze middelen worden ook wel anesthetica genoemd:
  • thiopental (Pentothal®): voorkomt epileptische aanvallen omdat het de elektrische prikkeloverdracht afremt. Het vermindert ook de doorbloeding en de druk in de hersenen.
    Het is verkrijgbaar als injectievloeistof om in te spuiten in een bloedvat.
    Bijwerkingen: verminderd ademhalen, verminderde werking van het hart, huidreacties en meer.

Ook interessant

• Hoe wordt de diagnose epilepsie gesteld?
• Wat kan in het ziekenhuis gedaan worden aan een epileptische aanval?
• Welke medicatie kan gegeven worden om een epileptische aanval te voorkomen?
• Wat kan er gebeuren bij een epileptische aanval?
• Wat is benigne nachtelijke occipitale epilepsie, ook wel het Panayiotopoulos syndroom?
• Wat is het syndroom van West?
• Waaruit kan de behandeling van epilepsie bestaan?
• Wat is het syndroom van Dravet?
• Hoe lang duurt een epileptische aanval?
• Waar wordt naar gekeken bij de keuze voor een anti-epilepticum?