Veelgestelde vraag
Wat is benigne nachtelijke occipitale epilepsie, ook wel het Panayiotopoulos syndroom?
Benigne nachtelijke occipitale epilepsie kan al bij peuters voorkomen, maar meestal beginnen de aanvallen later, rond de leeftijd van vijf jaar. De aanvallen komen vooral ’s nachts voor. Tijdens een aanval draaien je hoofd en beide ogen naar één kant en moet je braken. Je bewustzijn vermindert ook. Verandering van hartritme of lichaamstemperatuur en visuele waarnemingen kunnen ook voorkomen. De aanval duurt vaak wat langer (minuten tot een halfuur) en na afloop hebben veel kinderen hoofdpijn. Deze vorm van epilepsie verloopt gunstig, de meeste kinderen krijgen de aanvallen niet vaker dan vijf keer.Professor Oebo Brouwer:
Wat houdt het syndroom van Panayiotopoulos in?Dat is een goedaardige vorm van epilepsie. Dit valt binnen het spectrum van de goedaardige focale epilepsieën. De meest bekende vorm is de Rolandische ofwel benigne centro-temporale epilepsie. Deze heet zo omdat de eeg-afwijkingen vooral in het centro-temporale of Rolandische gebied te zien zijn. De aanvallen komen daar ook vandaan. Bij deze aanvallen zien we vooral motorische fenomenen in het gelaat als trekkingen of speekselvloed. Het Rolandische gebied is het deel van de hersenschors waar het gelaat gerepresenteerd is.
Wat zijn de symptomen van het syndroom van Panayiotopoulos?
Bij het syndroom van Panayiotopoulos zitten de aanvallen meestal wat meer achterin de hersenen (occipitaal), maar ook wel op andere plekken. Een van de meest kenmerkende aspecten bij Panayiotopoulos is dat vaak jonge kinderen (4-5 jaar) heel heftige autonome verschijnselen kunnen hebben zoals hoofdpijn en braken, opzij draaien van de ogen naar een kant of hartritmestoornissen, te snelle hartactie maar soms te langzaam. De aanvallen kunnen soms heel lang duren. Iedereen is helemaal in de stress, en de kinderen komen vaak meteen op de Eerste Hulp terecht. Vaak wordt gedacht aan vergiftiging of encefalitis (hersenontsteking). Je kunt een eeg maken, soms vertoont dat piekgolven, soms is het normaal. Pas de laatste jaren worden deze aanvallen beter herkend. Heel veel kinderen krijgen maar één aanval, niet meer. Dan houdt het ook vanzelf weer op. Ze worden dus niet op medicatie gezet.
Ook interessant
- Wat is het syndroom van Panayiotopoulos?
- Wat is het syndroom van Dravet?
- Wat is het syndroom van West?
- Wat is het syndroom van Ohtahara?
- Wat is Glut1-deficiëntie?
- Wat is benigne occipitale epilepsie volgens Gastaut?
- Wat is het syndroom van Lennox-Gastaut?
- Wat is epileptische encefalopathie?
- Hoe wordt de diagnose epilepsie gesteld?
- Wat kan er gebeuren bij een epileptische aanval?
Jouw antwoord nog niet gevonden?
Op de Cyberpoli kan je jouw vraag stellen aan een deskundige!
Stel je vraagOpvolgende vragen
- Rolandische epilepsie?
- Wat is benigne nachtelijke occipitale epilepsie, ook wel het Panayiotopoulos syndroom?
- Wat is benigne occipitale epilepsie volgens Gastaut?
- Wat is een koortsconvulsie of koortsstuip?
- Wat is een niet-typische koortsstuip?
- Wat is epileptische encefalopathie?
- Wat is Glut1-deficiëntie?
- Wat is het syndroom van Dravet?
- Wat is het syndroom van Lennox-Gastaut?
- Wat is het syndroom van Ohtahara?
- Wat is het syndroom van Panayiotopoulos?
- Wat is het syndroom van West?
- Wat is juveniele absence epilepsie?
- Wat is juveniele myoclonus epilepsie?
- Wat is myoclone epilepsie op de peuterleeftijd?
- Wat zijn absences?
- Wat zijn benigne infantiele convulsies?
- Wat zijn benigne neonatale convulsies?
- Wat zijn symptomatische neonatale convulsies?