Kies hier aan wie je jouw vraag wilt stellen.

Mijn naam is Dasja Pajkrt (een hele moeilijke naam die iedereen bijna altijd verkeerd uitspreekt maar dat vind ik helemaal niet erg!!). Ik werk in het Emma Kinderziekenhuis AMC in Amsterdam als kinderarts-infectioloog. Dat betekent in gewone taal dat ik kinderarts ben die zich verder heeft gespecialiseerd in infectieziekten. Ik ben geboren in Tsjechoslowakije (tegenwoordig is dit land opgedeeld in twee landen Tsjechië en Slowakije) maar heb bijna mijn hele leven in Nederland gewoond, Je kan eigenlijk alleen maar aan mijn rare naam zien dat ik niet oorspronkelijk uit Nederland kom. Ik heb medicijnen gestudeerd in Amsterdam en nadat ik mijn studie heb afgerond, ben ik eerst gepromoveerd. Dit houdt in dat ik een proefschrift heb geschreven; een boek met artikelen die ik geschreven heb over mijn onderzoeken. Dat proefschrift ging over ontstekingen en infecties. Al gauw kwam ik erachter dat ik kinderen veel leuker vond dan volwassenen en daarom ben ik kinderarts geworden! Ik werk nu al zo’n 10 jaar met kinderen met een hiv infectie en nog steeds vind ik het een van de fijnste en boeiendste patiëntengroepen. Ik zie dat de meeste kinderen heel erg goed behandeld worden voor hun hiv infectie, maar ik weet ook dat dat lang niet altijd makkelijk is. Er zitten zo ontzettend veel verschillende aspecten aan zo’n hiv infectie en dat merk ik telkens weer. Als ik niet in het Emma Kinderziekenhuis ben dan ben ik vaak druk bezig met mijn gezin, dat bestaat uit twee meisjes en een zoon (alledrie al in de puberleeftijd) en mijn man. Ik hou erg van sporten en ben dan ook vrij actief op het hockeyveld (als speelster, coach en scheidsrechter) en in de duinen op mijn mountainbike. Verder hou ik ook heel erg veel van dansen,muziek (vooral jazz, funk en klassiek), reizen en lekker eten. Ik hoop dat we elkaar vaak spreken op de cyberpoli. Stel gerust je vraag!

Hallo ik ben Sampa. Vanaf mijn geboorte ben ik hiv positief. Ik heb dit gekregen via mijn moeder tijdens de zwangerschap, want ik heb nooit borstvoeding gehad. Ik slik al jaren medicijnen en dat gaat super goed. Zelf ben ik er wel actief mee bezig, bijvoorbeeld dat ik nieuwe informatie opzoek en de kranten in de gaten houd wat er verbeterd is. Dat doe ik omdat ik dan meer geïnformeerd ben van wat nieuw is zodat ik het makkelijker kan voorlichten aan mijn vrienden die het van mij weten of aan nieuwe mensen. Ik ben afgestudeerd als doktersassistente en als sociale werker. Mijn hobby's zijn dansen, drummen en gamen. Daarnaast sport ik ook en doe ik FMA (Filipino martial arts), dat is een zelfverdediging sport. In mijn interview is te lezen dat ik een relatie heb met een jongen. Maar deze relatie is sinds december 2014 uit. Ik ben ook sinds 2018 besloten uit de kast te komen met mijn HIV naar iedereen toe. Sindsdien weet iedereen het van mij in mijn omgeving. Mijn naam heb ik sindsdien veranderd naar mijn echte naam en ik heb een profielfoto toegevoegd. Graag wil ik al mijn ervaringen met jullie delen! Dus als je een vraag hebt of gewoon ergens over wilt praten mag je me altijd mailen :)

Ik ben Martin. Mijn hobby is quad rijden. Maar ook sporten met de bal vind ik leuk. Voetbal en tennissen doe ik ook vaak. Ik studeer nu Media Graphics. Dat houdt in dat je veel animaties moet doen. Zoals cartoons maken voor strips of films. Wellicht kan ik nu al of later iets met animaties doen voor stichtingen die zich inzetten voor hiv.... Maar graag wil ik ook jongeren begeleiden die te maken hebben met hiv. Ik leef nu al mijn hele leven met hiv. Maar ik kan je zeggen dat het allemaal mee valt!! Als je vragen hebt of dingen wilt weten over hoe ik het allemaal ervaar, stel ze dan gerust aan mij!

Mijn naam is Sibyl Geelen. Ik ben kinderarts-infectioloog, dat betekent dat ik gespecialiseerd ben in infectieziekten zoals hiv. Ik reis heel graag en houd van fietsen, fotograferen en van lezen. Mijn kinderen zijn al groot, de jongste doet dit jaar eindexamen. Ik werk met veel plezier in het Wilhelmina Kinderziekenhuis/UMC in Utrecht, we hebben een heel leuk team. We zien op de polikliniek al heel lang  kinderen met hiv en hun ouders, en hebben dus veel ervaring. We zien ook hiv positieve zwangere vrouwen en hun baby’s. De afgelopen 25 jaar is de behandeling van hiv gelukkig enorm verbeterd. Ik vind het mooi om te zien hoe kinderen en jongeren met hiv  nu gezond kunnen opgroeien en alles kunnen doen wat ze willen. Er zijn al meiden die als kind op mijn polikliniek kwamen, die nu zelf al een gezonde baby hebben, dat vind ik geweldig ! Ik ga ook regelmatig naar Afrika. In de afgelopen 10 jaar heb ik veel onderwijs gegeven aan dokters en verpleegkundigen in verschillende Afrikaanse landen, en ik heb veel ziekenhuizen bezocht. Het is fijn dat ik de situatie in Afrika een beetje ken, want de ouders van de tieners op onze polikliniek komen daar vaak vandaan, en de laatste jaren zien we ook steeds meer adoptiekinderen met hiv die in Afrika geboren zijn. Dat jongeren en ouders nu vragen via de hiv-cyberpoli kunnen stellen vind ik een mooi initiatief. Jullie vragen zijn welkom!

Mijn naam is Annouschka Weijsenfeld. Ik werk sinds 2009 als kinder- hiv consulent in het Emma kinderziekenhuis en sinds 2016 ook als hiv-consulent op de poli voor volwassenen van het Amsterdam UMC. Ik hou van lezen, hardlopen en muziek. Ook ga graag met vrienden naar concerten en festivals. Ik werk al 27 jaar in het Amsterdam UMC, maar dit is zeker de leukste en boeiendste baan die ik tot nu toe heb gehad. Op de polikliniek begeleiden wij kinderen met hiv en hun familie. Wanneer je leeft met hiv heeft dat best grote gevolgen, zo moet je bijvoorbeeld iedere dag medicijnen slikken en dat is niet altijd makkelijk. Daarnaast is het voor kinderen (en volwassenen!) vaak moeilijk om te praten met anderen over hiv. De meeste mensen hebben wel van hiv gehoord, maar weten er niet genoeg van af. Hierdoor komt het weleens voor dat mensen vervelend reageren als ze horen dat iemand hiv heeft, ze zijn bijvoorbeeld bang dat het heel erg besmettelijk is en sluiten iemand daarom buiten. Ik denk dat het heel goed is dat er nu informatie over hiv op de Cyberpoli staat. Eigenlijk zou iedereen moeten weten dat het niet iets is om bang voor te zijn. Kinderen met hiv kunnen net als andere kinderen met een chronische aandoening wel wat steun gebruiken! Ik zit in het panel omdat ik het belangrijk vind dat iedereen die een vraag over hiv heeft, deze kan stellen. Het maakt niet uit of je zelf hiv hebt of niet. Aarzel dus niet als je iets wilt weten en mail gewoon!

Ik ben Yves Liem, ziekenhuisapotheker-klinisch farmacoloog in het Wilhelmina Kinderziekenhuis, UMC Utrecht, in Utrecht. Voor alle vragen over geneesmiddelen bij kinderen kunnen (kinder)artsen, verpleegkundigen en andere zorgprofessionals in het Wilhelmina Kinderziekenhuis bij mij terecht. Zo gaat het lichaam anders om met geneesmiddelen bij kinderen en kunnen bepaalde geneesmiddelen bij kinderen anders werken dan bij volwassenen…kinderen zijn geen kleine volwassenen! Ik vind het belangrijk dat patiënten mij ook vragen over geneesmiddelen kunnen stellen…ik kijk daarom uit naar jullie vragen via de cyberpoli. Je kunt me vragen stellen over de werking of bijwerkingen van geneesmiddelen en hoe je een geneesmiddel het beste kunt innemen. Vragen over de verkrijgbaarheid van een bepaald middel of over de vergoeding kan je beter aan je eigen apotheek stellen. Voor vragen over de behandeling, die je van je dokter krijgt en de geneesmiddelen, die hij of zij voorschrijft, moet je altijd contact opnemen met je eigen dokter. Tot slot nog iets over mijzelf: ik ben getrouwd en heb drie zoons. Naast mijn werk heb ik gelukkig ook andere leuke bezigheden, zoals sporten, lezen en muziek luisteren (voornamelijk jazz).

Hallo Mijn naam is Aline Kalisvaart. Ik ben medisch pedagogisch zorgverlener in het Wilhelmina Kinderziekenhuis, UMC Utrecht. Naast mijn werk in het ziekenhuis besteed ik mijn vrije tijd in mijn tuin, ga ik naar de stad en de schouwburg. Zelf maak ik ook beelden van steen. Ik ben moeder van drie kinderen, maar die zorgen al voor zichzelf. In het WKZ zorg ik er met mijn collega pedagogisch medewerkers en andere medewerkers samen voor dat een ziekenhuisbezoek of opname voor kinderen zo prettig mogelijk verloopt. Maar ook denken we bijvoorbeeld met kinderen en ouders mee hoe het is om een ziekte te hebben, geven tips over thuis medicijnen nemen of hoe je aan anderen vertelt wat jouw ziekte inhoudt. Wat we daarvoor doen is: • Eerlijke en begrijpelijke informatie geven over wat er gaat gebeuren • Voorbereiding en/of begeleiding bieden bij medische ingrepen • Met elkaar zoeken naar wat kinderen en ouders kan helpen tijdens het ziekenhuisverblijf en daarna • Zorgen voor een veilige en vertrouwde omgeving in het ziekenhuis • Zorg afstemmen op het individuele kind en zijn situatie • Rekening houden met broertjes en zusjes • Spel en ontspanning bieden • Met kinderen en ouders nadenken over de invloed van de ziekte en de behandeling op het leven van kinderen, ouders en gezinnen. Dus als jullie vragen hebben over een van genoemde punten dan denk ik graag met jullie mee. Want samen kom je verder dan alleen!!!