'Onbegrip' door Britte
Ik ben er op mijn achtste achtergekomen dat ik inspanningsastma heb; naar het ziekenhuis geweest en medicijnen (ventolin en flixotide) gekregen. De medicijnen werkten heel erg goed, ik had totaal geen last meer van mijn astma. Het ging zo goed, dat ik na een jaar mijn medicijnen af mocht bouwen. Dat deed ik, en ik had nergens meer last van.
Inmiddels begon school ook moeilijk te doen. Ik had namelijk ook steeds vaker aanvallen bij hele kleine inspanningen zoals de trap op lopen. School vond dit storend, en iedere keer als ik nu een aanval heb, moet ik gelijk naar huis. Hierdoor mis ik heel veel les, en zijn mijn cijfers ook ontzettend achter uit gegaan. Maar het ergst vind ik nog hoe mijn vriendinnen erop reageren. Eerst waren ze heel aardig en zorgzaam, maar na een tijdje was dit helemaal niet meer zo. Ze gebruikten me alleen maar om lessen te missen, en maakten onderling ruzie wie er nu 'aan de beurt' was om een les te missen. Toen ik ze vertelde dat het voor mij heel erg voelde alsof ze me alleen maar gebruikten, werden ze boos en gingen ze naar mijn mentor om te zeggen dat mijn astma-aanvallen nep waren en dat ik het alleen maar gebruikte om lessen te missen. Mijn mentor geloofde dit, en een paar dagen later moest mijn moeder op gesprek komen bij de afdelingsleider. Die zei dat ze niet snapte waarom mijn moeder niet al jaren geleden met mij naar de psycholoog was gegaan, en dat het echt niet goed met me ging. Ik vind dit echt heel erg, vooral omdat het gewoon nergens op slaat. Met mijn 'vriendinnen' heb ik nu nog steeds ruzie, en het is zelfs zo erg dat ik gevraagd heb of ik volgend jaar alsjeblieft naar een andere klas mag. Dit is goed, dus nog twee weken en dan kan ik weer opnieuw beginnen, en hopelijk begrijpen die kinderen me wel.
Overigens gaat het wel wat beter met mijn astma, en heb ik minder vaak aanvallen. Het is wel nog steeds zo dat als ik een aanval heb, die dan ook langer dan een uur duurt. Volgende week ga ik weer naar het ziekenhuis, en ik hoop dat ik dan andere medicijnen krijg waardoor aanvallen wel snel weer over gaan.
Ik vraag me af of ik de enige ben waarbij dit zo gaat, en of er mensen zijn die misschien tips of zoiets hebben over hoe ik hier mee om moet gaan.
-
Astma kan heel bepalend zijn in je leven. Als je astma hebt, kun je niet altijd met alles meedoen. Sporten, buitenspelen, feestjes, logeren of gewoon naar school fietsen.
-
Over allergieën bestaat nog veel onduidelijkheid. We weten ook niet hoe we ze kunnen voorkomen.
-
Soms ontkom je er niet aan. Je astma is zo lastig te behandelen of het zit thuis zo tegen dat je een tijdje moet worden opgenomen.
-
Ouders en ook kinderen maken zich nogal eens zorgen over de bijwerkingen van medicijnen, en in het bijzonder van die van inhalatiecorticosteroïden.
-
Kinderen met (ernstig) astma vragen veel tijd, aandacht en zorg van hun ouders. Dat is natuurlijk niet voor niets, maar de aandacht voor de andere kinderen kan er ongewenst wel eens bij inschieten.
-
Neem je steeds trouw je medicijnen, of komt het er soms gewoon niet van? Vind je het vervelend om ze in te nemen waar iedereen bij staat, bijvoorbeeld in de klas?
-
Niet alleen overdag zijn ouders van kinderen met astma vaak bezig om alles in goede banen te leiden. Ook ’s nachts is het vaak aanpakken.
-
Inspanningsastma is een vorm van astma die regelmatig voorkomt bij kinderen. Het wordt waarschijnlijk veroorzaakt door uitdroging van de luchtwegen bij (forse) inspanning.
-
Behalve dat je goed benauwd kunt zijn van astma, ben je ook nog eens veroordeeld tot het veelvuldig nemen van medicijnen. Niet iedereen vindt het prettig om in het openbaar te puffen of pillen te slikken.
-
Misschien ben jij toevallig heel lang, maar de meeste kinderen met astma zijn dat niet. Veel kinderen met astma zijn klein en dat vinden ze vaak heel vervelend.
-
Uitgaan is leuk, maar als je astma hebt, kan het heel vermoeiend zijn. Houd er rekening mee dat je benauwd kunt worden en een terugval kunt krijgen.
-
Er zijn kinderen die ineens, gedurende een bepaalde tijd, minder last van hun astma hebben. Ze hebben zo weinig klachten dat zij minder of zelfs geen medicijnen nodig hebben.
-
Sommige kinderen hebben er geen problemen mee, maar anderen vinden het vervelend om op school medicijnen te gebruiken. Als kinderen zich schamen of worden gepest, kan het helpen als een longconsulent in de klas uitleg geeft.
-
Misschien ben je wel eens boos omdat je vanwege je astma niet goed mee kunt komen. Of je bent boos dat het juist jóu moest overkomen. Maar ook ouders kunnen boos zijn.
-
Niet alleen zelf roken, ook meeroken en roken tijdens de zwangerschap is heel slecht voor de gezondheid. Zeker met astma. Zelfs het verblijf in een ruimte waar gerookt is kan de klachten al verergeren.
-
Controle over je astma is soms een taai gevecht, vooral met je zelf. Je moet er veel voor doen en laten. En vooral je grenzen leren.
-
Bijna niemand ontkomt eraan: het saneren van het huis. Het is een belangrijk onderdeel van de behandeling. Maar alleen het saneren van je huis is vaak niet voldoende, soms is het ook nodig om maatregelen op school te treffen.
-
Hoe vaak heb je het over je astma? De een praat er gemakkelijk over, maar de ander houdt het liever voor zich.
-
De meeste kinderen met astma hebben hun ziekte redelijk onder controle. Ze hebben weinig last, al speelt hun ziekte zo nu en dan wel op de achtergrond mee.
-
Vaak zorgt die vraag voor veel discussies, en het roept de nodige emoties op. Want sommige huisdieren kunnen allergische reacties geven.
-
Roken is niet goed voor je gezondheid, dat weten we allemaal. Maar roken en astma is wel een heel slechte combinatie.
-
Sporten en bewegen is gezond. Het is niet alleen leuk, het is ook goed voor je, zeker als je astma hebt.
-
'Ze gebruikten me alleen maar om lessen te missen, en maakten onderling ruzie wie er nu 'aan de beurt' was om een les te missen'... Britte vertelt over haar inspanningsastma en over het onbegrip dat ze meemaakt op school en in bij haar vrienden...
