Knie operatie van Desiree
Ik moest 1 nacht van te voren komen omdat ik nuchter moest blijven vanaf 7 uur ’s ochtens , en anders dus met mijn diabetes zat. Ze wilden mij helemaal goed instellen voordat ik in het ziekenhuis kwam te liggen. (ik werd geopereerd in een ander ziekenhuis dan waar mijn diabetes verpleegkundige en kinderarts zijn). Ik moest dus al eerder op allemaal afspraken komen…De dag zelf:
Ik heb me de hele dag verveeld in het ziekenhuis, en ik had hele erge trek! Omdat ze niet precies wisten hoe laat ik geopereerd werd, wisten ze dus ook niet wanneer ik een pilletje moest hebben om niet in de stress te schieten… mijn ouders waren tussen de middag even ergens gaan eten, ze waren nog geen 10 minuten weg of ik voelde dat ik naar een hypo zakte. En ja hoor.. ik had mezelf even geprikt en ik zat te laag. Ik heb maar snel mijn moeder gebeld dat ze moest komen en ik heb op het belletje gedrukt zodat de zuster zou komen. De zuster riep gelijk een dokter erbij want ik mocht niks eten.. Ze hebben me heel snel een infuus geprikt (glucose infuus) en ik merkte zelf dat ik er niet meer zo goed bij was. Toen kwam tijdens het infuus prikken ineens een zuster eraan dat ik geopereerd kon worden, maar dat durfden ze nog niet aan vanwege mijn hypo. Toen ik weer een beetje bij kwam kon ik me weer gaan vervelen!
’s Middags rende er ineens een zuster mijn kamer binnen en ze zei dat ik geopereerd kon worden. Heel snel moest ik mijn pilletje en aspirientjes. Ik heb voor de rest niet zoveel meer meegekregen. Alleen weet ik dat mijn vader een mooi blauw pak aan moest en dat ik zelf op de operatie tafel moest gaan liggen en ik een spuit kreeg door mijn infuus. Toen ik de spuit kreeg waren alle zuster die daar waren een liedje van Nick en Simon aan het zingen. Verder heb ik niks meer meegekregen. Ik werd wakker in de uitslaapkamer en mijn vader was er al. Ik viel telkens weer in slaap zeiden mijn vader en moeder. Ik weet wel dat ik erg misselijk ben geworden van de lift.
Ik had al snel weer honger en ik mocht gelukkig een lekker broodje en daarna nog één!
Daar was ik erg bij mee! Ik kon ook dezelfde avond al naar huis omdat mijn vader en moeder zich heel goed met mijn diabetes redden als ik het even niet kan of niet meekrijg.Hierna volgden de weken van herstel en ik loop nu gelukkig zonder krukken en ik heb nu nog fysio.
Wel moest ik stoppen met mijn allerleukste dingen: SPORT. Ik mag helemaal niet meer turnen en niet meer acro-en. Ik vind dat echt heel jammer maar ik heb liever dat ik nog lang met mijn knieën kan doen dan dat ik straks niet meer kan lopen doordat ik door sport. Ik mag deze periode nog helemaal niks alleen lopen en soms een klein beetje rennen. Het enige aan beweging wat ik doe is fietsen op een hometrainer bij de fysio en traplopen op school.
Nou hebben jullie weer even wat van mij gehoord!
groetjes Desirée