Hai Cynthia,
Hoe ouders de opvang van hun kinderen (met of zonder Down
) regelen, hangt erg af van hun persoonlijk situatie én natuurlijk van het kind! Ik kan je iniedergeval vertellen hoe wij het hebben geregeld?
Onze dochter Fenna ging best goed en heeft geen medische problemen. Daarom hebben wij haar na haar geboorte direct aangemeld bij een gewone creche, waar zij ook een plekje heeft gekregen. Zij werd daar prima opgevangen gedurende 2 dagen in de week. De andere dagen waren wij thuis (de ene dag mijn man, de andere dag ikzelf) en één dag ging zij naar Oma. Zo konden wij ons werk en de zorg voor ons kind, met deze opvang, goed combineren. En onze dochter gedijde daar goed op! Ze was onderzoekend en alert en had niet meer stimulatie nodig dan gemiddeld, dus de creche en oma's zorg waren een prima plek voor haar, als ze niet bij ons kon zijn.
Totdat ze ruim 4 jaar was is onze dochter op de creche gebleven. Dat ging eigenlijk heel soepel en vanzelfsprekend. Rond haar tweede verjaardag ging ze net als andere kinderen over van de baby- naar de peutergroep. De voorwaarde was dat ze kon lopen, dat was wel zo handig. Gelukkig liep ze vrij vlot, dus dat was geen probleem. Praten deed ze toen nog niet, maar ze kon voldoende duidelijk maken wat ze wilde en er werd (in beperkte mate) gewerkt met gebaren, dus ook dat leverde geen problemen op.
Vanaf toen ze een jaar of twee was, hebben we haar ook laten meedoen met een speelleergroepje voor kindjes met Down, om zo nog wat extra aandacht voor haar ontwikkeling te hebben. Ook hier was de voorwaarde dat ze wel kon lopen. Ik weet van andere ouders dat dit ook de tijd is dat ze hun kindje naar een peuterspeelzaal laten gaan, maar dat hebben wij dus nooit gedaan, omdat ze ons inziens op de creche al voldoende uitgedaagd werd en training kreeg.
Om het plaatje compleet te maken: verder had ze vanaf ongeveer haar eerste verjaardag logopedie om de communicatie te ondersteunen en fysiotherapie, om haar fysieke ontwikkeling te ondersteunen. Logopedie heeft ze tot de dag van vandaag, en nu elke week terwijl we zeker het eerste jaar begonnen met laag frequente bezoeken (1 keer per 1 a 2 maanden). We hebben dit geleidelijk opgevoerd tot 1 keer perw eek nu ze naar school gaat, omdat het naar school gaat haar communicatie sowieso enorm stimuleert, en dit een mooi momentum creeert om aan haar communcatie te werken!
Toen ze naar school ging hebben we de fysiotherapie gestopt. Ze ging daar al erg weinig naartoe, en met 4 jaar vonden we dat -in overleg met de kinderarts- ook niet meer nodig.
Het laatste half jaar van de creche-tijd (ze was toen ruim 3,5 jaar oud) hebben we de oma-dag omgeruild voor een crechedag zodat ze meer wende aan een schools ritme (3 dagen naar de creche, 2 dagen bij ons thuis), om haar zo meer voor te bereiden op het naar school gaan. Ook hebben we voor het laatste jaar wat extra ondersteuning op de creche aangevraagd, om haar ook in haar vaardigheden te trainen (beter blijven zitten, werkjes maken, ..), waarvoor we een indicatie bij het CIZ hebben gevraagd én gekregen. Dit werd aangevuld met "extra handen" die ook hielpen om Fenna te trainen, maar dan meer op het sociale interactie-vlak, zoals spelletjes doen en in de kring zitten. Dit werd gefinancierd door de gemeente Amsterdam, via de organisatie Okido (de mogelijkheden wat dit betreft verschillen erg per gemeente, dat moet je dus even gaan uitzoeken).
Sinds ze ruim 4 jaar oud is gaat ze naar een reguliere basisschool in de buurt, en heeft ze een "rugzak" (dat is de naam voor de leerlinggebonden financiering, ook wel LGF) waarmee voor Fenna een klasseassistente gefinancierd wordt, die haar een paar uur per week extra assisteert in de klas.
Fenna is nu bijna 5 jaar oud en het gaat goed met haar! Volgend schooljaar gaat ze weer gewoon naar de basisschool. We duimen dat het zo voorspoedig blijft gaan.
Ik wens je veel succes met jouw keuze, om te kijken hoe jij het gaat inrichten voor je kindje.
Hartelijke groet,
Annemieke Blank, moeder van Fenna (bijna 5 jaar)
die een kindje hebben met down.