o0lisa0o op 25 april 2006
Hejz.. Nou, ik zal even míjn verhaal hier zetten.. Ik hoop dat jullie dan eerst nadenken, voordat jullie in iemand geloven....
Een jaar of iets minder, geleden, kwam er een man bij ons, een soort kennis van een kennis zeg mr.. Wij hadden hier in huis van die stralen, en dat kon hij op 'n één of andere manier wel weg krijgen... Nja, wij dus gedaan... Toen zaten we even bij de koffie ofzo, en dus f gesprekje over van alles en nog wat.. ( hij had van die bepaalde krachten... )
Even later had hij een aantal dingen verteld, over wat hij allemaal wel niet kon etc. etc... Toen mijn vader dus eenmaal zei, dat ik dus coeliakie had.. beweerde hij dat hij die ziekte wel weg kon krijgen bij mij.. Wij heel enthousiast: "Jah, is goed.. doe maar!" etc.. Hij dus 'n btje vaag mijn buik vast houden, en 'n meter van mij af met z'n handen uit elkaar etc.. Ik moest dus ok nog 'n brood wat ik dus niet mog hebben vast pakken, geconsentreerd daar naar kijken en in voelen enzo.. Nja..
Na dat, ging hij dus weg, en zei hij dat ik de eerste week half om half moest doen, half gluten vrij, half normaal eten.. En die week daarop helemaal alles kon eten.. Zo gezegt, zo gedaan.. Misschien lijkt dit een stomme actie, maar dit leek gewoon zo echt enzo, en we wóuden het gewoon zo graag, dat we het maar hebben gedaan...
Na een aantal weken kreeg ik diahree, dus zijn we maar weer op dieet gegaan.. Aantal dagen verder belde híj ons zelf op, met de vraag hoe het met mij ging.. Nah, mijn moeder dus verteld, zus en zo.. En toen moest ik die aankomende zondag ofzo bij hem komen, (wel samen met mijn moeder dan dus) en dan zou hij mij weer opnieuw behandelen... Oké dachten wij..
Ik kwam dus daar, en toen ging hij mij weer behandelen enzo.. Toen kreeg ik dus weer de mededeling, half om half, daarna helemaal normaal eten..
Ik ben er ongeveer een half jaar mee doorgegaan.. In dat half jaar, had ik wél last van vieze scheten enzo, mr daar hebben we verders niet veel over nagedacht.. Want het ging gewoon zó goed met mij, en ik kon gewoon álles eten! ( ik was in dat half jaar ook op vakantie gegaan, en op kamp, en álles ging nog goed =) )
Op een gegeven moment dachten wij, dat wij mr 's ff naar de kinderarts moesten gaan, omdat wij toch wel dachten, dat dit wel 'n btje raar was.. Dit kón gewoon niet.. Na 2 x bij mijn kinderarts geweest te zijn, met een aantal discussies, over dat mijn moeder dat nóóit had mogen doen, etc.. Kwam er uit, dat ik maar zo'n DNA-test moest doen, over hoeveel % ofzo van die antistoffen in mijn bloed zat..
Aantal weken gewacht ( ondertussen nog steeds normaal eten ) toen belde het hoofd van de bloedonderzoek-dingetje op, naar mijn kinderarts.. Met de mededeling, wat er dan toch wel met mij aan de hand was?????????!!!!!!!!!!! Er bleek óver de 100 van die dingen in mijn bloed te zitten!!!!!
Toen mijn moeder en mijn kinderarts die dag erna elkaar tegenkwamen, vertelde de kinderarts, van zus en zo is er gebeurd, en met de mededeling dat ik toch wel weer metéén op dieet moest.. Nja.. Na een dag ofzo heel flink heb gehuild, heb ik dat dan dus ok gedaan, en nu zit ik dus gewoon weer op dieet..
Ik merk wel, omdat ik dus wéét hoe alles smaakt, de pringles, paprika chips, bepaalde snoepjes, of eten ofzo etc., dat ik af en toe nog wel 's smokkel.. Dat ik een handje van de knabbelnootjes pak, of paprika ofzo..
Maar dat komt maar héél soms voor, gelukkig...
Waarschijnlijk kán die man wel wat.. Daar geloof ik wel in.. Waarschijnlijk heeft hij de klachten bij mij weggehaald, mr de kwaal, de ziekte zelf zeg mr, kon/heeft hij niet gedaan..
Gelukkig gaat, net als in dat halve jaar, alles goed..
Mr voor iedereen wie zo iemand nog tegen komt: ik zal het níet proberen.. Het lijkt zo verleidelijk, en zo geweldig, mr waarschijnlijk kan het toch niet weg komen..!!!
Kus Lisa!! (K)
maar ja je hebt geen keus op zich. Anders krijg je er weer last van en voel je niet goed enzo.
ghehe!! 
.. zal k de mijne ook houden voor mensen die met ong hetzelfde als mij zitten..
